Το Δίλοφο
Το Δίλοφο είναι ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων και ανήκει στο συγκρότημα των Ζαγοροχωρίων της Ηπείρου. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 900 μέτρων. Το Δίλοφο ανήκει στον δήμο Ζαγορίου. Απέχει 32 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα. Η απαγόρευση διέλευσης αυτοκινήτων μέσα από τον οικισμό έχει βοηθήσει σημαντικά στην διατήρηση του παραδοσιακού του χαρακτήρα. Ο χαρακτηρισμός μάλιστα του οικισμού ως παραδοσιακού και διατηρητέου έχει ενισχύσει τον αναλλοίωτο χαρακτήρα του μίας και σε αυτό επιτρέπονται μόνο αναστηλώσεις και ανακατασκευές παλαιών κτισμάτων.
Το παλαιότερο όνομα του χωριού μέχρι το 1920 ήταν Σωπετσέλι[1] ή Σο(μ)ποτσέλι[2], ονομασία η οποία στα σλάβικα και βλάχικα σημαίνει «τόπος με πολλά νερά».
Το Δίλοφο είναι από τα καλύτερα διατηρημένα χωριά του Ζαγορίου. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα Ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής, καθώς όλα τα κτίσματα είναι φτιαγμένα από τον τοπικό σχιστόλιθο, γι’ αυτό τον λόγο το χωριό έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός[3] και διατηρητέος. Στα αξιοθέατά του περιλαμβάνονται πέτρινες βρύσες, λιθόστρωτα καλντερίμια, μικρά εκκλησάκια και αρχοντικά, ανάμεσα στα οποία και η ψηλότερη κατοικία στα Ζαγοροχώρια, ύψους 13,5 μέτρων, το αρχοντικό Μακρόπουλου. Σύμφωνα με την παράδοση, ο γιος ενός πλούσιου Ζαγορίτη παντρεύτηκε μία κοπέλα από το γειτονικό χωριό Κουκούλι. Όταν εγκαταστάθηκαν στο σπίτι του γαμπρού στο Δίλοφο, η κοπέλα εξέφρασε έντονη νοσταλγία για το χωριό της. Τότε λοιπόν, ο σύζυγος έκτισε το πανύψηλο αρχοντικό για να μπορεί η γυναίκα του να αγναντεύει το χωριό της από τα ψηλότερα πατώματα του.
Ιστορία
Ο οικισμός χρονολογείται από το 540, όταν εισέβαλαν οι Σλάβοι στην Ήπειρο κι οι κάτοικοι του Πιτουρνίου μετοίκησαν στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα το χωριό. Αργότερα, και οι κάτοικοι ενός άλλου κοντινού χωριού με το τότε όνομα Ζλάροβο μετακινήθηκαν στο Σοποτσέλι, ίσως το 1583.
Το 1870, το χωριό είχε 550 κατοίκους και ένα ελληνικό σχολείο, ενώ αργότερα δυο, ένα θηλέων κι ένα αρρένων. Ωστόσο, μαστιζόταν από επιδρομές και ληστείες και έτσι μειώθηκε ο πληθυσμός του. Το 1940 είχε 140 κατοίκους.
Περιβαλλοντικοί κανόνες
Είναι σημαντικό να τονίσουμε τη σημασία που έχει η διατήρηση του τόπου με σεβασμό στη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.
Εμείς με την σειρά μας θα θέλαμε να τονίσουμε πόσο σημαντικό είναι για εμάς να διατηρούμε κάποιους κανόνες.
Ο ξενώνας πλέον διαθέτει στους χώρους του ενεργειακά τζάκια.
Μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο συμβατικό και το ενεργειακο τζακι είναι πως εδώ όλη η λειτουργία γίνεται με κλειστή την πόρτα της εστίας, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται αρκετά υψηλότερες θερμοκρασίες μέσα στο θάλαμο και συνεπώς να μεταφέρεται πιο ζεστός αέρας στον χώρο που επιθυμούμε να θερμάνουμε.
Κυκλοφορούμε με ποδήλατο!
Ο λόγος που σας προσφέρουμε αυτή τη δυνατότητα είναι γιατί εκτός απο καλή άσκηση το θεωρούμε σημαντικό και για το περιβάλλον! Όσο λιγότερο χρησιμοποιείτε το αυτόκινητο, τόσο περισσότερο προστατεύετε το περιβάλλον !
Δεν πετάμε σκουπίδια εκτός κάδου!
Είμαστε αρκετά ευαίσθητοι σε αυτό το κομμάτι μιας και ζούμε σε μια εποχή που πλέον γνωρίζουμε πόσο κακό είναι αυτό για το περιβάλλον! Ας προστατέψουμε τον τόπο αυτό και μαζί τα ζώα της περιοχής που μπλέκονται στα σκουπίδια που αφήνουμε πίσω μας!
Ο οικισμός είναι διατηρητέος!
Παραδοσιακοί οικισμοί θεωρούνται οι οικισμοί που έχουν διατηρήσει αναλλοίωτη την εικόνα που είχαν στο παρελθόν καθώς και τον τοπικό τους χαρακτήρα. Οι χαρακτηρισμένοι με νομοθετική ρύθμιση παραδοσιακοί οικισμοί στην Ελλάδα είναι περίπου 830 και έχουν χαρακτηριστεί με ευθύνη του ΥΠΕΧΩΔΕ[1] .
Είναι σημαντικό να προσέξουμε την αρχιτεκτονική του Διλόφου! Όσο πιο πολύ τα προσέξουμε τόσες περισσότερες σταγόνες ιστορίας διατηρούμε!